familie Zegers

Hallo, even voorstellen, wij zij de familie Zegers, bestaande uit vader Jerry, moeder Anouschka, dochter Noa van 16 en dochter Nina van 12.

Onze dochter Noa is begonnen op de praktijkschool Apeldoorn in september 2018 en zit nu aan het eind van het derde jaar.

Noa’s schoolloopbaan is begonnen in januari 2009 op basisschool “de Regenboog”. Groep 1 en 2 heeft ze goed doorlopen, maar in groep 3 bleek al snel dat Noa het leren heel erg lastig vond. Groep 3 heeft zij daarom nog een keer gedaan en al snel bleek dat het er niet veel op vooruitging en ik als moeder aan de bel heb getrokken met de vraag of er een dyslexie onderzoek gedaan kan worden, dit omdat bij alle cito’s die afgenomen werden er nog steeds e-scores uitkwamen. Bij ons in de familie zijn er verschillende mensen met dyslexie vandaar mijn vraag. Na veel heen en weer gedoe en aan de bel blijven trekken werd uiteindelijk een dyslexie-aanvraag gedaan, en kwam er inderdaad zeer ernstige dyslexie uit.

In groep 4 zijn we uiteindelijk naar een kleinere school “de Bundel” gegaan, waar veel meer aandacht voor Noa was. Er was inmiddels een behoorlijke frustratieboog opgebouwd bij Noa, waardoor het leren nog lastiger werd. Op de Bundel hebben ze Noa op een eigen leerlijn gezet waaruit bleek dat Noa uit zou stromen naar het praktijkonderwijs.

We hebben na het voorlopige advies in groep 7, beide praktijkscholen in Apeldoorn bezocht tijdens de open dagen.

Eind groep 8 hebben we op beide scholen een rondleiding gehad tijdens de gewone lesdagen om zo een beeld te krijgen van hoe en wat.

Uiteindelijk is de keuze op ”Praktijkschool Apeldoorn” gevallen omdat we het gevoel hadden hier echt een voortgezet onderwijsschool binnen te lopen, terwijl we bij de andere school meer het gevoel van een verlenging van de basisschool hadden.

We zijn iedere dag nog blij met deze keuze. Waarom?

Noa heeft het enorm naar haar zin op school, er wordt meteen aan de bel getrokken als er iets is, de lijntjes met de leerkrachten zijn kort, er is altijd tijd voor overleg, ieder kind mag zijn wie die is en wordt gezien.

En dat ieder kind mag zijn wie die is en wordt gezien hebben wij aan den lijve ondervonden. Noa is een meisje, maar ziet eruit als een jongen. Op de basisschool was dit echt geen issue, omdat de kinderen deze verandering bij Noa hebben meegekregen. Wij als ouders hadden best wel zorgen over hoe ze hier op het voortgezet onderwijs mee om zouden gaan. Dit hebben we tijdens ons kennismakingsgesprek op de Praktijkschool Apeldoorn kenbaar gemaakt. Hier is echt serieus mee omgegaan. Toen Noa net op de praktijkschool zat kreeg ik een telefoontje van de mentor, nog voordat Noa thuis was uit school, met het bericht dat Noa wel eens verdrietig thuis kon komen die middag. Er zou namelijk volgens een collega, een ouderejaars Noa in de fietskelder hebben aangesproken op haar geaardheid. Maar toen Noa thuiskwam was er niets aan de hand en Noa wist nergens van. Het mooie hiervan vond en vind ik dat de leerkrachten er bovenop zaten en zitten dat iedereen mag zijn wie die is en dat pesten niet getolereerd wordt. Er is ook een heel goed pestprotocol op school.

Het mooie van de Praktijkschool is dat ieder kind zijn of haar eigen kwaliteiten kan ontdekken en kan en mag doen waar hij of zij goed in is, zodat ze uiteindelijk net als ieder ander kind/jong volwassene een mooie plek in de maatschappij zullen krijgen.

Noa heeft de keuze gemaakt om schilder te worden en loopt op dit moment 1 dag in de week stage bij Schildersbedrijf Steven Jansen. Onlangs heeft ze haar eerste schilderexamen gehaald. Ook hebben we net het eindgesprek voor het 3de leerjaar met de mentor gehad. Noa laat een mooie groei zien in zowel de theorie als in de praktijk. Ook worden er per leerling een aantal leerdoelen afgesproken, dit kan zijn op sociaal vlak, persoonlijk vlak, of op leergebied. Ook hier laat ze door middel van de juiste begeleiding en mooie groei zien.

Als moeder vind ik het belangrijk om ook betrokken te zijn bij school, zodat je ook een beetje weet wat er speelt op school. Zo heb ik tijdens de bassischooltijd deel uitgemaakt van het overblijfteam, en van de activiteitencommissie. Nu zit ik voor de praktijkschool in de medezeggenschapsraad waarvoor we zo ongeveer 1x in de 2 maanden een vergadering hebben.

Wij als ouders vinden het belangrijk dat een kind goed in zijn of haar vel zit, dat iedereen mag zijn wie die is en dat het niet uitmaakt of je nu wel of niet goed kunt leren. Uiteindelijk komen we al is het met een omweg allemaal waar we willen zijn.

Dat we blij zijn met de keuze van de Praktijkschool blijkt wel uit het feit dat onze jongste dochter Nina in het nieuwe schooljaar ook start op de praktijkschool Apeldoorn.